بلاگ

آیا با انواع روش های تولید پی وی سی آشنا هستید؟

امروزه و در صورتی که به دنبال کارهای ساختمانی باشید، نامی که بسیار به گوشتان می‌خورد، پی وی سی است. پی وی سی محصولی است که در قسمت های مختلف هر ساختمان کاربردهای زیادی دارد، از در و پنجره گرفته تا انواع کف پوش و دیوارپوش و… . از جمله اهدافی که افراد را برای خرید پنجره پی وی سی و در پی وی سی ترغیب می‌کند، می‌توان به جلوگیری از اتلاف انرژی و زیبایی محصول اشاره کرد.

پی وی سی  مانند پلی الفین‌ها پلی اتیلن، پلی پروپیلن، یکی از پلیمر‌های پر مصرف می‌باشد. توانمندی ها و قابلیت های ترکیب پذیری پی وی سی با نرم کننده‌ ها، افزودنی‌ها گوناگون و ساخت کامپاند‌های مختلف و دستیابی به طیف وسیعی از ویژگی‌های مختلف، از جمله عواملی هستند که افزایش روز افزون اقبال به پی وی سی در آینده را نیز تضمین می‌کنند.

 انواع روش های تولید پی وی سی

پی وی سی را می‌توان با کلیه روش‌های فرایندی موجود برای ترموپلاست‌ها تولید کرد مانند:

  • روش‌های اکستروژنی؛ از این روش برای تولید لوله های پی وی سی، کابل، گرانول سازی، فیلم‌های بادی و پروفیل در و پنجره استفاده می شود.
  • روش‌های پوشش دهی دورانی (توپ)، غوطه‌وری (دستکش) و … با استفاده از پلاستیزول
  • روش‌های معمول تزریقی، فشاری برای تولید قطعات فنی و پیچیده از پی وی سی سخت

پلیمرهای وینیل کلراید پی وی سی، ترموپلاست‌هایی هستند آمورف و پلار که در برابر شرایط جوی، مواد شیمیایی و همین طور آتش سوزی، از مقاومت بالایی برخوردار هستند. توان ضربه پذیری این ترموپلاست را می‌توان با تهیه کوپلیمر‌های VC و یا اختلاط با پلیمرهای دیگر (آلیاژ سازی) افزایش داد.

روش‌های تهیه پلیمر پی وی سی

برای تهیه پلیمر پی وی سی از فرآیندهای مختلف پلیرمریزاسیون استفاده می‌گردد و در نهایت پلیمر حاصل نیز با همان فرایند معرفی می‌گردد. فرآیندهای پلیمریزاسیون پی وی سی عبارتند از:

  • پلیمریزاسیون تعلیقی
  • پلیمریزاسیون امولسیونی
  • پلیمریزاسیون توده‌ای

فرآیندهای مختلف پی وی سی باعث می‌شوند که محصول حاصل نیز از نظر شکل و اندازه دانه بندی، قابلیت جذب روغن‌های نرم کننده، ویژگی‌های نوری، الکتریکی، فیزیکی، مکانیکی و نیز موارد کاربردی، با یکدیگر تفاوت داشته باشند.
استفاده از آمیزه‌های پودری پی وی سی در روش اکستروژن و یا تزریقی باید حتما به صورت ریزشی باشد؛ بدین منظور لازم است پودری که دانه بندی بزرگتری دارد، استفاده شود و در روش‌های ریخته‌گری پوششی بهتر است از پودری با دانه بندی کاملاً ریز استفاده گردد.

  • پلی وینیل کلراید تعلیقی یا PVC-S

در این روش ابتدا مونومر مایع غیر قابل حل در آب توسط همزن‌های قوی کاملاً در آب پخش شده و سپس با افزودن یک شروع کننده مناسب که در وی سی قابل حل می‌باشد، واکنش آغاز و نهایتا ذرات معلقی از پی وی سی به بزرگی ۲۰ الی ۲۰۰ میکرو متر تشکیل می‌شوند.
زنجیره‌های ملکولی معلق پی وی سی در آب توسط سیست‌های سانتریفوژ، توری‌ها و فیلتراسیون به راحتی از فاز آبی جدا شده و پس از جستجو و خشک سازی، ذرات سنگین و کروی شکل PVC-S از آنها به دست می‌آید که پلیمر مناسبی برای ساخت محصولات الکتریکی و یا مصنوعات شفاف با روش فرآیندهای اکستروژنی و تزریقی می‌باشد.

از محاسن این روش می توان به سهولت در انتقال گرمای ناشی از واکنش پلیمریزاسیون اشاره کرد که به راحتی توسط محیط آبی انجام می‌گیرد.

  • پلی وینیل کلراید امولسیونی یا صابونی یا PVC-E

در این روش ابتدا مونومرهای وی سی مایع غیر قابل حل در آب، به همراه مواد امولسیونی محلول در آب توسط همزن‌های مناسب کاملا در آب پخش می‌شود. با افزودن شروع کننده‌های محلول در آب (اغلب پراکسیدهای محلول در آب مثل سولفات کالیم) و تنظیم درجه حرارت سیستم، واکنش آغاز و سپس ذرات بسیار ریز پی وی سی تشکیل می‌شوند.

جداسازی محلول شیری رنگ پی وی سی از مونومرهای واکنش نیافته در شرایط خاط و تحت فشار خلاء انجام می‌گیرد. از ماده به دست آمده می‌توان مستقیما در پوشش کاری، لعاب کاری و یا حتی به عنوان چسب استفاده کرد.
وجود ماده امولسیونی در پی وی سی اصطکاک بین پلیمر و قسمت‌های فلزی ماشین آلات فرآیند را کاهش داده و باعث سهولت در امر تولید می‌گردد. در مقابل وجود همین عامل باعث افت ویژگی‌های الکتریکی، تمایل به گرفتن بار الکتریسیته و کدری رنگ محصول می‌گردد. شکل و بزرگی دانه‌های پی وی سی در این روش تابعی از شرایط خشک‌کن‌ها، ذرات جدا شده پی وی سی از فاز آبی بوده که با تغییر تنظیمات خشک‌کن اندازه ذرات از ۲ تا ۶۰ میکرون قابل تغییر می‌باشد.
از ذرات فشرده PVC-M, PVC-S, PVC-E با قطری کمتر از ۳۶ میکرون اغلب جهت تهیه فیلم سخت پی وی سی به روش کلندرینگ و لعاب‌دهی فلزات استفاده می‌شود. از PVC-E بیشتر جهت تولید چرم مصنوعی، کاغذ دیواری، دستکش، کفپوش، پلاستیزول‌های ریخته‌گری و یا پوشش‌دهی استفاده می‌شود.

  • پلی وینیل کلراید توده‌ای یا PVC-M

این روش جدیدترین روش تولید پی وی سی می‌باشد. یکی از مشکلات این روش تقریبا غیر قابل حل بودن پلیمر پی وی سی در منومر وی سی می‌باشد که در نتیجه آن پلیمر تشکیل شده از واکنش منفک می‌شود.
این نوع پی وی سی همراه با تقویت کننده‌های مناسب دارای ویژگی‌های بسیار خوب مکانیک، الکتریک و نیز مقاومتی بالا در شرایط جوی و محیط‌های باز می‌باشند. از این ماده با جرم مخصوص‌های مختلف برای ساخت کامپاند پی وی سی نرم و یا کامپاند پی وی سی سخت استفاده می‌شود.

انواع پی وی سی

  • هومو پلیمرهای پی وی سی
  • کو پلیمرهای پی وی سیپ
  • کو منومرهای نرم کننده
  • کو پلیمرهایی با ثبات فرم گرمائی بالا
  • کو پلیمرهای شفاف
  • کو پلیمرهای ضربه پذیر

پی وی سی کلرینه شده چیست؟

این ماده تحت عنوان PVCC استفاده می‌شود. پی وی سی سی در مقایسه با پی وی سی از ویژگی‌های بهتری از قبیل بالاتر بودن مقاومت و سختی مکانیکی، مقاومت بیشتر در برابر گرما، اسیدها و بازها برخوردار می‌باشد. از این ماده برای تولید انواع لوله و انشعابات آب گرم، انتقال مواد شیمیایی داغ مثل گازها، بخارات خورنده، لوله‌های شوفاژ کفی و همچنین برای تولید ماده اولیه برای چسب‌های پی وی سی استفاده می‌شود.

منبع : سپید پنجره

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *